The Beatles - Oh! Darling

اُه عزیز دلم، لطفاً باورم کن

که هیچ‌موقع به تو لطمه نمی‌زنم

باورم کن وقتی بهت می‌گم

که هیچ‌موقع به تو لطمه نمی‌زنم

اُه عزیز دلم، اگه ولم کنی

هیچ موقع تنها از پسش بر نمی‌یام

باورم کن وقتی بهت التماس می‌کنم

که دیگه هیچ‌وقت تنها ولم نکن

وقتی بهم گفتی

که دیگه بهم نیاز نداری

می‌دونی من تقریباً درهم شکستم و گریه کردم

وقتی بهم گفتی

که دیگه بهم نیاز نداری

می‌دونی من تقریباً درهم شکستم و مردم

پل مک کارتنی نوشتتش، ساختتش و طبعاً هم خوندتش. صبح زود از خواب پا میشده میرفته استودیو تا صداش خش لازمه رو داشته باشه و اگه موفق نمی‌شده نتیجه‌ی لازمه رو بدست بیاره، صبر می‌کرده تا صبح زود روز بعد. لنون که همیشه دوست داشت این آهنگ رو بخونه و تو آلبوم آنتولوژی سه می‌تونین صداش رو با متنی متفاوت و کمی طنز آمیز راجع به طلاق از یوکو، رو همین آهنگ بشنوین میگه این یکی از بهترین کارای پله، که به استیل من بیشتر میخورد و من بهتر می‌تونستم بخونم ، اما چون اون ساخته بودتش خودشم خوندتش. مک‌ کارتنی بیس، هریسن لید گیتار و لنون پیانو می‌زنن توش.

این آهنگ اصلی که به نظر من جزو پنج تاآهنگ برتر قرنه چه برسه بیتلز!

این کاوری که فلورنس اند د مشینز ارایه دادن

این کاوری که سارا بریلز فلان کرده است

و این هم کاور استثنایی گروه استثنایی بی جیز -که البته قید شده رابین گیب به تنهایی اجراش کرده- توی فیلم سارجنت پپر لونلی هارتز کلاب بند، محصول هزار و نهصد و هفتاد و هشت که به نظرم بهترین کاور موجوده و پارتی بازی هم نکردم، اما اگه میکردم هم مهم نبود.

The Beatles - Maxwell's Silver Hammer

خب، رسیدیم به سومین آهنگ ابی رود. مک‌کارتنی سعی داشت هر جور که هست این آهنگ رو تبدیل به سینگل کنه که نزاشتن. لنون مخالف بود. می‌گفت اینم یکی دیگه از آهنگای مامانبزرگ طور پله. هریسن از لفظ ملوس -در معنای بدش!- برای آهنگ استفاده می‌کنه. رینگو استار تا سر حد مرگ از آهنگ متنفره. مک کارتنی با وسواسش همه رو دیوانه کرده بود. لنون معتقد بود آخه این آهنگی بود که بخوایم سرش انقدر وقت بزاریم؟ نهایتاً جان لنون در ساخت و تولید مکسول کوچکترین نقشی رو هم ایفا نکرد، به بهانه‌ای این که داره دوره ی نقاهت ناشی از تصادف رانندگی‌ش رو می‌کذرونه و هر کجا هم نشست گفت که چقدر از آهنگ متنفره اما شاید هم جان لنون در کنار اون همه صفات فرا زمینی ای که طرفدارانش براش ساختن صفت زمینی ِ دروغگویی رو هم داشت. چون توی فیلم لت ایت بی با علاقه همراه با بیت‌های آهنگ هد می‌زنه.

مک کارتنی تحت تاثیر لنون مایه‌های جدی تر و تیره تری رو به ترانه‌هاش می‌ده، فراموش نکنیم هلتر سکلتر که من دوست دارم از لفظ گه‌گیجه برای ترجمه‌ش استفاده کنم باعث قتل شارون تیت شده بود و آهنگِ مک کارتنی بود. توی این آهنگ مکسول ادیسن -ترکیب اسم ادیسن و ماکسول ، دو دانشمند ِ فلان- به ترتیب دوست دختر، معلم و یک قاضی رو میکشه. اما فضای آهنگ  و روند اتفاقات اون رو بامزه کرده. هریسن میگه این از اون آهنگاست که خیلیا ازش متنفر میشن و خیلیا هم عاشقش میشن. من عاشقشم، منظور از من هریسن نیست بلکه من، من، خودم. خلاصه که خیلی آهنگش چته. ضمن اینکه اون تیکه ی بنگ بنگ یه اشاراتی به سکس داره، یعنی میتونه منظور فقط مرگ نبوده باشه. لوله آزمایش و تنها در خانه و ماورالطبیعه یحتمل اشاره به خود ارضایی دارن. ضمن اینکه مک کارتنی گوشه چشمی هم به اتفاقات روز و حوادث داشته و اسم این شخصیت ها رو از اونجا در آورده. چکش نقره ای -و به طور کلی نقره - میتونه به مصرف هرویین یا کوکایین و بنگ بنگ به گیج و ویج شدن اشاره داشته باشه. ما نمیدونیم، درست مثل درباره الی. خود مک کارتنی گفته وقتی گه یه یه چیزی در میاد و کنترل از دستم خارج میشه میگم موقعیت چکش نقره‌ای مکسوله. عجب.

رینگو استار درامز و چکش روی پریموس آهنگری -صدای بنگ بنگ ِ - / جرج هریسن گیتار الکتریک و بیس شیش سیمه / پل مک کارتنی پیانو، گیتار الکتریک روی همون نوت‌هایی که هریسن نوشته و نواخته بود و سینتی سایزر/ جرج مارتین که پرودیوسر بوده هم ارگ.

چکش نقره‌ای مکسول

جوآن عجیب غریب شده بود، تو خونه ماور الطبیعه می‌خوند
تا پاسی از شب، تنهای تنها، با لوله‌های آزمایش، که یعنی: اُه اُه اُه اُه

مَکسوِل ادیسن، دارای مدرک پزشکی، زنگ می‌زنه بهش
"می‌یای بامن بریم بیرون یه فیلمی ببینیم، جو آ آ آ آن؟"

اما وقتی می‌خواست بره بیرون
صدای در زدن می‌یاد

بنگ! بنگ! چکش نقره‌ی مَکسوِل روی کله‌ش پایین می‌یاد
بنگ! بنگ! چکش نقره‌ی مَکسوِل از مردنش مطمئن می‌شه، خیلی زیاد


بازم توی مدرسه مَکسوِل مسخره بازی در می‌یاره، معلمه شاکی می‌شه
ولی دوست داشت شاکی نمی‌شد، چه صحنه‌‌ی ناخوشای یَ یَ یَ ندی

به مکس میگه وقتی کلاس تموم شد تو وایستا، برای همین اون‌پشت منتظر می‌مونه
پنجاه بار می‌نویسه که من نباید این ق َ قَ قَ قَ قدر....

اما وقتی اون به سمت پسرک بر می‌گرده
پسرک سر از پشتش در می‌یاره


بنگ! بنگ! چکش نقره‌ی مَکسوِل روی کله‌ش پایین می‌یاد
بنگ! بنگ! چکش نقره‌ی مَکسوِل از مردنش مطمئن می‌شه، خیلی زیاد

پاسبون شماره سی و یک می‌گه "یه دونه از اون کثافتاشو  دستگیرکردیم" مَکسوِل تنها وایستاده
تو تصاویر اظهار نامه رو نقاشی می‌کنه، اُه اُه اُه اُه

رُز و وَلری از لژ بالا داد می‌زنن که مَکسول آزاد باید گردد
اما قاضی موافقت نکرده و میگه که پَ پَ پَ پَ پَس

اما همین که کلمات از لباش بیرون می‌یان
یه صدایی هم از پشت سرش می‌یاد


بنگ! بنگ! چکش نقره‌ی مَکسوِل روی کله‌ش پایین می‌یاد
بنگ! بنگ! چکش نقره‌ی مَکسوِل از مردنش مطمئن می‌شه، خیلی زیاد

وآه وآه
مرد چکش نقره‌ای!

ویدیوی بیتلز که توی فیلم لت ایت بی -فیلم سفارشی و فول آو مک کارتنی و آنتی لنون ولی بازم من دوستش دارم چون خوبه- امم عرضم به حضورتون  که این تو مل ایوانز روی پریموس کوفته، دارن تمرین میکننا، فکر نکنین دارن اجرا میکنن
و اینجا هم میتونین اصلش رو بشنفید :) با تشکر از برنامه‌ی خوبم :)

The Beatles - Something

بعد از کام تو گدر ِ لنون، سامثینگ هریسن می‌یاد. جرج هریسن سامثینگ رو هم نوشته هم ساخته و هم بر طبق سنت بیتلز خودش خونده. پتی بوید زن اون موقع جرج هریسن - و زن موقع‌های دیگه‌ی اریک کلپتن، رفیق شیش هریسن- توی اتوبیوگرافیش نوشته بود که این ترانه رو جرج برای اون ساخته، بعید هم نیست، موقع ساخت این آهنگ هریسن فقط بیست و شیش سالش بود. اما خود جرج بعداً توی یه مصاحبه در سال نود و شیش می‌گه این رو برای اون ننوشتم، همین‌جوری نوشتم و در واقع موقع نوشتنش به ری چارلز -به چش برادری- فکر می‌کردم. البته ری چارلز هم بعداً این رو کاور کرد. اما کاور مورد علاقه‌ی هریسن از آهنگ، کاور جیمز براونه. فرانک سیناترا هم گفته بود از بین آهنگای نوشته شده توسط لنون- مک‌کارتنی سامثینگ رو دوست داره که در اینجا مشخص می‌شه فرانک سیناترا چقدر عمله بود. این آهنگ بعد از یستردی دومین آهنگیه که بیشترین بار توسط دیگران کاور شده، اولین آهنگ هریسنه که در ساید یکِ یک آلبوم ِ بیتلز قرار گرفته و اولین آهنگ هریسنه -هنگام حضور در  بیتلز- که توی آمریکا شماره یک شده. جان لنون همون موقع هم گفت این بهترین آهنگ توی ابی‌روده. این درحالیه که لنون و مک کارتنی پدر هریسن رو در آورده بودن و اجازه نمی‌دادن کار ِ همین سامثینگ هم درست پیش بره. لنون علت رو در عدم توانایی هریسن در ترانه سرایی می‌دید و می‌گفت اون به اندازه‌ی ما تمرین نداشت و آهنگاش هم تعریفی نداشت. خب شاید راست می‌گفت... تو خط دوم ترانه قرار بوده جای عاشق، از گل ِ نمی‌دونم چی‌چی یا انار استفاده کنه و فقط لحظاتی قبلِ ضبط فکر می‌کنه که عاشق-لاور- هم لابد خیلی بد نیست. می‌شه گفت کاری که لنون برای آهنگ کرد به طور کامل توسط جرج مارتین، پرودیوسرشون از نسخه‌ی نهایی بیرون انداخته شد. لنون روی این کار پیانو زده بود که توی بریج با گوش مسلح ممکنه یه تیکه‌هاییش رو بشنُفین. بیس پل مک کارتنی توی سامثینگ فوق العاده است، یعنی فوق العاده هم براش کمه، بزارید بگم پلنگه. بله، بیس پل مک کارتنی رو یان آهنگ پلنگه. هریسن هم ریتم گیتار و هم لید گیتار رو می‌نوازه و باید بگم این بهترین سولوییه که توسط بنی بشر ساخته و نواخته شده، از هر نظر....و اگه کسی خلاف نظر من رو داره او را به کون سگ رهنمون می‌کنم. هامند ارگ هم توسط بیلی پرستن خدا بیامرز نواخته شده.  یه ویدیو کلیپ روی آهنگ ساخته‌ن که شامل تصاویریه از پل و لیندا، جرج و پتی، رینگو و مائورین و جان و یوکو، این ویدیو کلیپ توسط نیل آسپینال درست قبلِ از هم پاشیدن گروه ضبط شد؛ به شایعاتی مبنی بر اینکه هریسن این رو برای پتی بوید نوشته دامن زد. 

پل‌مک‌کارتنی و اریک کلپتن توی کنسرت فر جرج یه کاور از این آهنگ دارن که کلیپش رو می‌زارم ضمن این که چهار میلیون نفر کاورش کردن و از من انتظار نداشته باشین همه‌ی اون اسامی رو این‌جا بیارم.

یه چیزی

تو حرکاتش چیزی هست
که من رو نه مثل هر عاشق دیگه‌ای جذب می‌کنه

توی عشق ورزیدنش چیزی هست

که من الان نخوام ترکش کنم

می‌دونی که چقدر -به حرفم- باور دارم

توی لبخندش می‌دونه یه جایی هست

که من رو بی نیاز از عشق بقیه می‌کنه

سبکش به من یه چیزی رو نشون می‌ده

که من الان نخوام ترکش کنم

می‌دونی که چقدر -به حرفم- باور دارم

ازم می‌پرسی که عشقم از این هم بیشتر می‌‌شه؟

من نمی‌دونم...من نمی‌دونم

خودتم گیر کردی و حالا ممکنه معلوم بشه 

که

من نمی‌دونم...من نمی‌دونم

توی حرکاتش یه چیزی هست که خودشم می‌دونه

و تموم کاری که باید کنم اینه که به فکرش باشم

تو چیزایی که بهم نشون داده یه چیزی هست

که من الان نخوام ترکش کنم

می‌دونی که چقدر -به حرفم- باور دارم

ویدیو کلیپ نیل آسپینال

اجرای پل مک کارتنی و اریک کلپتن

اجرای آقا جیمز براون

The Beatles - Come Together

اول اینکه لنون این رو برای کمپین تیموتی لری که در انتخابات فرمانداری کالیفرنیا عن شد نوشته بود. تیموتی لری در مقابل رونالد ریگان که بعداً قد علم کرد و رییس جمهور  هم شد و خوار ایرانم گایید نهایتاً باخت و به خاطر مصرف علف به زندون هم افتاد. ورژنی که از آهنگ توی آلبوم پلنگِ اَبی رود قرار گرفته اونی نیست که لنون برای کمپین نوشته بود و چقدر هم خوب که اون نبود چون شنیدم چیز گهی بوده، یعنی در اصل خوندم اما واسه‌ی شما چه فرقی می‌کنه. به هر حال.

می‌گن هر خط از این آهنگ در توصیف یکی از بیتل‌ها است. مثلاً می‌گن خط اول فلانیه خط دوم فلانیه خط سوم فلانیه و خط چهارم هم فلانیه و همین طوری به ترتیب. یه شایعه‌ی قابل باورتری هم هست که می‌گه آهنگ به چهار بخش تقسیم می‌شه و هر کودوم از این بوخوش -جمع مکسر و مکسشر! بخش- در توصیف یکی از بیتل‌هاست، بخش اول مربو به رینگو استار، بخش دوم مربوط به جرج هریسن، بخش سوم مربوط به خود لنون و بخش چهارم مربوط به مک‌کارتنی. اشارات واضحی به مواد خانمان برانداز مخدر و همچنین والروس یا همون شیر دریایی معروف بیتلز که قبلاً در آی ام د والروس و گلس آنین ملاقاتش کرده بودیم به چشم می‌خوره. سازبندی آهنگ هم بدین صورته که لنون ریتم گیتار رو نواخته، هریسن گیتار الکتریک، مک‌‎کارتنی باس، استار درامز.

 اون تیکه‌ی ارگ رو هم مک‌کارتنی ساخته اما لنون اجازه نداده توی ضبط نهایی توسط مک‌کارتنی اجرا بشه، به نظر می‌رسه خدا بیامرز قصد کرده بوده یه بیانیه‌ای بده در مورد بیتلز و خودش رو محق می‌دونسته فقط در تهیه و تنظیمش و برای بقیه جز نوازندگی سازهایی که تخصصاً به نواختنش مشغول بودن هم نقشی در نظر نگرفته. گویا توی کُرِس مک‌کارتنی خیلی علاقه‌مند بوده همخوانی کنه و اتفاقاً یان مک دونالد منتقد موسیقی -اینم از اون عنوان هاست ها- می‌گه ایشون خوندن در کُرِس... اما مدیر ضبط ینی جف اِمریک می‌گه نه خیر همچی چیزی نبوده و اتفاقاً مک‌کارتنی خیلی هم دمغ شده از این‌که همچی اتفاقی نیفتاده ولی خب تشخیص صدای پل مک‌کارتنی در هارمنی‌ها-ون کُرِس- احتیاج به گوش مسلح نداره. دیگه این‌که چی؟ هیچی همین.
آهان آرکتیک مانکیز، مایکل جکسن، ایروسمیت، رابی ویلیامز، التون جان،  دیانا راس، اکسg رُز و بروس اسپرینگستین، نوئل گالاگر و پل ولر، تام جونز و احتمالاً میلیارد ها انسان دیگه این آهنگ رو کاور کردن.


جمع شین


اون که صافه مثل قدیما،
مدل کله‌ش
رشد کرده خیلی خیلی آروم
 وکمی لش
چشمش تکون دهنده‌س
مث زلزله
مواشم تا زیر زانوهاش
همچین، وله
مثل ژوکر هم که می‌مونه
 آقا
می‌کنه هر کاری که بخوانو،
 واللا!

یه کفشی میپوشه که
نزنه برق
پابرهنه فوتبال می‌زنه
همیشه، تق
اون که شبیه میمون می‌مونه
 انگشتاش
با شوت هم که می‌کوبه به کوکا
 کولاش
می‌گه هم من تو رو می‌شناسم
و هم تو منو
یه چیزی بهت بگم:
تو آزادی عمو!

همه‌تون جمع شین،
 الان
دورِ من

اون و تولیداتی در کیسه‌ی
 پلاستیکی
اون و پوتین شیردریایی
 لاستیکی
صاحب بوفه دیواری -یوکو-
 اونو
کمرشکن معروف، پا داره در
زیر زانو
می‌کندت بغل، با یه صندلی
دسته‌دار
تا حس کنی دردشو، بله اون هستش
 بیمار

اون که قطار مارپیچی
هستش
اخطار هم که گرفته تو
دستش
انگار مودی واتر
 بازیافته است
فک کرده تافته ی
جدا بافته است
میگه یک و یک و یک میشه سه
باید خیلی خوش قیافه باشه
تا بلکه یکی هم اون رو ببینه


همه‌تون جمع شین،
 الان
دورِ من

در این قسمت توجه شما رو به این کلیپ چِت جلب می‌نمایم